Saturday, August 15, 2009

संध्याकाळ..

संध्याकाळ.. प्रत्येकाच्या मनातली निराळी !!


अल्लड रुप घेणारी.....

कधी बावरी, कधी लाजरी
असते संध्याकाळ....
कधी नाचरी, कधी बोचरी
असते संध्याकाळ....

कधी पूरिया, कधी मारवा
गाते संध्याकाळ....
कधी आठवे, कधी आसवे
न्हाते संध्याकाळ....

कधी अल्लड, कधी झिम्मड
होते संध्याकाळ....
कधी निखार, कधी फ़ुल्लार
बनते संध्याकाळ.....

तुझ्याचसाठी, तुझी होउनी
येते संध्याकाळ......
निमीषामधे, येते वेडी
जाते संध्याकाळ.......


उंबरठ्याची आठवण करुन देणारी..

ग सांज बावरे
तू ये !!

हुरहुरता श्वास
काहुरता भास
झाकोळती सय बनूनी ये !!

थरथरता ठेका
भिरभिरता झोका
रेंगाळता नाद बनूनी ये !!

सावलीची काया
माउलीची माया
उंब-याचा साज बनूनी ये !!

No comments:

Post a Comment