ताजमहालातलं मरण......

आजच्या उच्च मध्यमवर्गीयांचा अंत... एक अंतिम सत्य !!

ताजमहालातलं मरणं.....

जगणं तर थाटात जगलोय,
वेडे
माझं मरणसुध्दा राजासारखच..... सिंहासनावर ! राजवाड्यातच !
मात्र मला घाबरत घाबरत.. बिचकत बिचकत
मुंगीच्या पावला पावलानं येणारं..... !
इथे,
मोठ्या होस्पिटलातले उच्चशिक्षित म्हणणार...
ही इज क्रिटीकल... व्हेरी सिरियस.....
आणि मग माझा मुलगा
लंडनहुन येई पर्यंत....
माझं प्रेत लढत राहणार...
नाकातोंडात...........
सळयाआणि नळ्या लाउन
त्याची वाट बघत..... !

यमदूताला सांगणार मी..... जा जरा चहा पिउन ये,
उद्या येतय माझं कोकरू..... मग आलोच मी.....
मी ओळखतो त्याला.....व्यवस्थित !!
तो येणार
मला बघणार... आईच्या फ़ोटोपुढे बसणार....
त्याचं रिटर्न तिकीट कन्फ़र्म करणार..
आणि विषण्णपणे म्हणणार...... त्या होस्पिटल स्टाफ़ला...

थैंक्स..डोक्टर्स... फ़ोर् एव्हरीथिंग...... आय एप्रिशियेट ऐंड् आय थिंक
व्यु शुड ओफ़ दी रेस्पिरेटर.....
आणि मग कुठलासा स्वच्छ चकचकीत वार्ड बोय येउन.....
निर्ढावलेल्या शहरी हाताने
माझी नळ्यांची बटाणं बंद करणार...............
सारा सारा असा......... आर्टीफ़िशीयल मामला......
ताजमहालातलं मरणं.....
हेच माझं आयुष्य.......
सुशिक्षित उच्चमध्यमवर्गीयांचं...!!!
आहे काही दुमत ?

मान्य मला पोरा
तू नाहीस निर्दयी....
नाहीस पाषाणहॄदयी....
माझा आरोप नाहीये तुझ्यावर,
मीच
माझ्याशीच बोलतोय....
सत्यकथन आहे.....
सत्य हे उघडं वाघडच असतं........
विद्रुप.......
ते बघायाला पण धाडस लागतं.......
माझी पिढी तुमच्या एव्हढी धाडसी नव्हती...
कधीच.....असो......

आमचं मरण आमच्या लक्ष्मणरेषेच्या आत...
कुढत कुढत,
गावातला म्हसोबाचा उरूस आठवत,
तुझ्या जन्माच्या वेळने नवस फ़ेडलेत की नाही
याचा जमाखर्च करत... असाच.. तुझ्याच मांडीवर..

आणि कोकरा तुम्ही.... ?
तुम्ही क्षितीजाला मुठीत घ्यायचा प्रयत्न करताना
त्या भास्कराच्या दाहाने करपणार...
शरीरानं.... मनानं.....
हा ज्याचा त्याचा शेवट रे...
त्या सटवाईने लिहून ठेवले