Saturday, May 22, 2010

माउली.... एक वैश्विक आश्चर्य !

पुण्याजवळ असणारे आळंदीचे संजीवन...... त्यांच्यासाठी !!


1.

आसवांची नदी भोळी, आठवांचा ऐलतीर
पैलतटी घरट्यात, एक सईवेडा पीर !!

मोग-याचा नाद त्याचा, परसात अंगणात
श्वासामधे एक झाला, पैलतीर, ऐलतीर !!

मावळत्या क्षितीजाचे, तोच एक निरांजन
कोणी म्हणे, प्रेषित तो, सावळासा मुसाफ़िर !!

मन गुंतले त्याच्यात, कोडे सुटता सुटेना
चंदनाचे संजीवन, त्याचे जाहले मंदीर !!


2.

त्याचा श्वास
अक्षरांचा
जाणिवांच्या
वेदनांचा

त्याचा ध्यास
राणिवांचा
नेणिवांच्या
भावनेचा

त्याचा भाव
आकाशाचा
अद्वैताच्या
राउळाचा

3.

मोगरा आताशा ! कळ्यांचा गुलाम !
जाणिवांचा राम ! कुठे गेला !!

प्राकृताची आता ! विकृत आरोही !
सुकुताची काही ! गूढ रुपे !!

वाटते मनात ! तुझीच सावली !
योग्यच जाहली ! संजीवन !!

तत्वांच्या मुळात ! तुळस बोचरी !
जाणिव लागरी ! झाली आज !!!

Monday, November 16, 2009

मन.. काही अलिकडचे काही पलिकडचे !!

मन शोधायाचे माझे राहून गेले
मन काठावरती, माझे वाहून गेले
मन केविलवाणे, कुरूप.., म्हटले कोणी,
मन दगड झाले, दगड झाली वाणी !!

ओंजळीत माझ्या आले होते काही
आठवणींचे ओले झेले काही........
ही कशी कोठूनी आली येथे गाणी
मनात विरक्त, एकाकी विराणी !!!!

मन शोधायाला अवकाशी वारा झालो
ही अवनी पाहुनी, सागर लंघुनी आलो
तो तेजगोलही भकास होता जेव्हा,
मन कापुरले ते.. पुन्हा पोरका झालो !!!

नाही ऐसे नाही... कन्फ़ेशन !!

जखम जाहली, नाही ऐसे नाही
घननीळ वेदना, नाही ऐसे नाही
डोळ्यातून हसता, खळ्यात ओले काही
घनगंभीर झरलो, नाही ऐसे नाही !

जगताना रुतलो, नाही ऐसे नाही
पैंजणात गुंतलो, नाही ऐसे नाही
मोगरा अनेकदा, माळूनी भोळा आलो
वासनेत समाधी, नाही ऐसे नाही !

शरीर कापड, कोणी बोलले काही
वस्त्रात अडकलो, नाही ऐसे नाही
या अद्वैताच्या वडा पिंपळाखाली
वस्त्राला विणले, नाही ऐसे नाही !

Friday, October 2, 2009

रात्र : एक नवा विचार !

रात्र : या विषयावर, तिच्या महात्म्यावर आपल्या ग्रंथात बरेच काही लिहीलेले आहे.

आपण रात्र म्हणजे केवळ, घाबरवणारा अंधार असा अर्थ घेत अनेक रचना करत राहतो आणी रात्रीला एक वेगळेच खलनायिकेचे रुप देत राहतो. मात्र, मन, प्राण आणि पदार्थ या तीन वेदिक प्रकाशस्रोतांना अभिव्यक्त करणा-या तीन कालरात्री, महारत्री आणि मोहरात्री या संकल्पनांपासून आपणा दूर दूर पळत राहतो.

रात्र : मला कळलेला अर्थ : जगतो निवेशनि ( ऋग्वेद, १ ३५.१ )......

ratree is the priciple of darkness.. or absorption of all lights..... its the transcedent mother concealing in her womb all manifest forms.....


रात्र : एक नवा विचार !

सूत्र आहे अंधाराचे, गोत्र ब्रह्मवेक्त्याचे
सार जीवनाचे आहे, मोह अभिषेक्त्याचे
रात्र आहे, अंधार नाही, डाव मांडतो जुना
गंजलेल्या कवाडांना, आज खोलतो पुन्हा !!

रात्र भोळी, सोवळी ती, कोवळ्या संवेदना
ती मुक्याने सोसते रे, साहते या वेदना,
नाही काळी, खाष्ट नाही, ती सुरांची यामिनी
वेदनांची झोळी तिची, ती मानीनी.. ती मानीनी !!

सोसूनी ती पोसताना, सूर्य सारा शोषते
ब्रह्मतेज, तेजगर्भ, गर्भदान साहते
अव्यक्ताची गर्भबीजे, श्वासात माउलीच्या
त्रिगुणाची राख होते, स्पर्शाने सावलीच्या !!

वस्त्र आहे अंधाराचे, खोल खोल आसावरी
अथांग आहे, गूढगर्भ, प्रकाशनाळ.. अधांतरी
सूर्य पिउनी, शांत सावली... आता श्वासाचे प्रस्थान
रात्रीच्या गर्भात नव्याने... पुन: उत्थान !! पुन:उत्थान !!!!!!!

Saturday, August 15, 2009

स्वप्नांच्या बेड्या..

लग्नानंतर अनेक गोष्टींमुळे अनेक हुशार आणि व्यासंगी मुलींची करियर कापुर होताना मी पाहिली आहेत. अशाच माझ्या अनेक मैत्रिणींसाठी....!!


स्वप्नांच्या बेड्या मिळतात
बाजारात,
नाजुक, मखमली, अष्टकोनी
आकारात !
तू हसतेस, माप ओलांडतेस
उंब-यात,
पंख ठेवुन आली असतेस
मखरात !
लाजत असते, कौमार्याची
चांदरात
तुफ़ान असते, असते श्वासात
अधरात !
ती समर्पित, तो कल्पित
धुंद वात
सातजन्माच्या अजरामर
बंधनात !
गच्च प्रेम वाहते तिच्याही
होकारात
स्वप्नांच्याच बेड्या वेडीच्या
नकारात !

लावणी..फ़डावरची !

डेरेदार भरजरी श्येला
तुझ्यासाठी..... ,
जीव माझा खुळा !!!!!!

वेलबुट्टीची जरतारी ल्याले
चांदन्यात ग, आजवरी न्हाले
राया तुझीच.. तुझीच झाले
अंगी रंभेचा, नाद लई भोळा १

चोळी अंगात रुतते ग बाई
आग पूनवेची, फ़ुलवित जाई
राया, तुम्हाला मुलखाची घाई
तुझ्या घाईनं.. , केला चोळामोळा २

वळण...

वळण संपते...आयुष्य शिल्लक राहते !!

या वळणावर
वळल्यानंतर
कळले काही
उरले नाही....
सरसरणारे
भिरभिरणारे
क्षण कोवळे
सरले काही.... उरले नाही !!

वळणावरती
अंधुकलेले
गुलाल पक्षी
धुरकटलेले.....
ठेक्यावरचे
जगणे होते
मातीमधले
गुरफ़टलेले.....
आठवणींची
आस लागली
श्वासालाही वळले नाही ... !!

वळणावरती
झुलविणारा
रांगडा झॊका
खेळविणारा.....
नदीकिनारी
वाळवणारा
क्षितीजालाही
खुळाविणारा.....
कधी संपला
काल बावरा
आज आताही उरला नाही ... !!

वळणावरती
सावरलेले
झकास मंदीर
आवरलेले.....
वळणानंतर
उरात काही
मनात काही
काहुरलेले......
आज इथे मी
जगात माझ्या
नाळ आताशा उरली नाही ... !!.